Każdy wie, że dzieci, które przyszły na świat z autyzmem, żyją hermetycznym środowisku. Ta przestrzeń jest ich ojczyzną i nikomu nie wręczają do niej wiz, ani paszportów. Takim dzieciom jest potrzebna miłość, oddanie opiekunów i sporo ciepła. Jeżeli rodzice zrealizują te wymagania, to dzieci z autyzmem są stanie żyć niemalże normalnie jak i rówieśnicy. Trud włożony w wychowanie dzieci z tym osobliwym schorzeniem jest ogromny, jednak rezultaty, które uda się osiągać przynoszą wiele satysfakcji. Zespół Aspergera jest podobnym schorzeniem jak autyzm, tylko różnica między tymi dolegliwościami jest taka, że zespół Aspergera jest bardzo trudno zdiagnozować.
Jeśli lista objawów jest taka długa, to dla czego tak trudno jest lekarzowi logopedii wyodrębnić zespół Aspergera? Skąd tyle kłopotów, jeśli logopedzi mają pojęcie o objawach, które są przy tego typu zaburzeniach.
Odpowiedź na tą wątpliwość wydaje się być zwykła. Rodzice nie nie chcą dopuścić do swojej świadomości tego, że dzieciaki, które posiadają problemy z koncentracją, z nauką, często ich zachowania tłumaczą okresem dorastania, nie właściwym otoczeniem, w którym dzieciaki wychowują się lub tym, że ich dzieciaki odstają od reszty grupy, bo są wybitniej zdolne. Nie chcą do siebie dopuścić prawdy, że ich dzieciaki są aspołeczne, bo mają zaburzenia typu autyzm czy zespół Aspergera. Najgorszą rzeczą jaką można uczynić dziecku, to bagatelizowanie symptomów. Jeżeli objawy autyzmu albo zespołu Aspergera zostaną wykryte we wczesnym stadium przy tego typu zaburzeniach, to terapia jaka zostanie zastosowana – przyniesie lepsze efekty.
Ludzie z tymi zaburzeniami mogą prawie zwyczajnie pracować, jako dorośli. Jednak muszą być podawani stałemu nadzorowi logopedy. Bo tego rodzaju zaburzenia nie dają się wyeliminować na zawsze. One są zamrożone i dla tego tak bardzo znacząca jest nieustanna kontrola lekarza.
Najważniejszą sprawą jest wyrozumiałość rodziców i opiekunów dla dzieci z autyzmem czy zespołem Aspergera. Są to delikatne szkraby, często wybitnie zdolne w działaniach matematycznych, a jak wiadomo uzdolnionym nie żyje się łatwo. Muszą znaleźć w swoim otoczeniu osoby im życzliwe i podtrzymujące je przez kompletny czas.
