Różnorodność strojów liturgicznych.

Gdy spotkamy się z terminologią welona w kościele katolickim prawdopodobnie spotkamy się z dwiema całkiem różnymi definicjami. Pierwsza definicja odnosi się do welonu, który należy do składu bielizny kielichowej. Jest to ostatnie wierzchnie okrycie kielicha i przeważnie jego kolor odpowiada danemu dniu liturgicznemu. Druga definicja odnosi się do welonu liturgicznego. Dawniej welon liturgiczny były nazywane tuwalniami, niemniej jednak ich funkcja nie zmieniła się od lat. Duszpasterze lub diakoni używają tego typu welona do przenoszenia monstrancji czy też w czasie posługi przy mitrze lub pastorale.Strój księdza nigdy nie jest taki sam. Zgodnie z rozmaitymi uroczystościami lub ze względu na okres liturgiczny, księża ubierają ornat w takich odcieniach jak: biały, zielony, fioletowy czy czerwony. Kolor biały używany jest w okresie Wielkanocnym oraz w dniach Bożego Narodzenia. Kolor czerwony szat natomiast kojarzy się z tematyką Ducha Świętego. Barwa fioletowa przeznaczony jest okresowi zadośćuczynienia, zadumy oraz używany jest w czasie obrzędów pogrzebowych. Zieleń jest używany w czasie normalnych okazji np. okres wakacyjny.